Mehmed Sü῾ud Bey, Divan-ı Hümayun Kuyud Odası Mümeyyizi Safvet Bey῾in oğlu ve Hattat Vahdetî῾nin torunudur. 1882 (H. 1299)῾da Kuruçeşme῾de doğdu.
Beşiktaş῾ta Mekteb-i Hamidi῾ye devam etti. Babasından ve diğer zatlardan Arapça ve Farsça okudu. 1899 (H.1317)῾de Divan-ı Hümayun mühimme kalemine girdi. Nesih ve sülüsü babasından ve Beşiktaşlı Nuri (Korman) Efendi῾den, daha sonra Muhsinzade Abdullah Bey῾den, divaniyi Kâmil (Akdik) Efendi῾den, divani celisini Sami Efendi῾den ve tuğrayı Tuğrakeş İsmail Hakkı Bey῾den meşk ederek Divan dairesinden hattatlık şehadetnamesi ve Divan-ı Hümayun beylikçisi Nasır Bey῾in himmeti ile salise rütbesi verildi.
Sü῾ud Bey Divan῾da on sekiz sene hizmetten sonra 1908 (H.1326)῾da Meclis-i Ayan kitabetine nakledildi. Medreselerde yazı ve tahrir usulü muallimliğinde bulundu. Osmanlı Devleti῾nin yıkılışıyla birçok münevver zat ile birlikte açıkta kaldı. Babıâli caddesinde küçük bir dükkân açıp isteyenlere yazı yazmak suretiyle maişetini temine çalıştı.
Kanunisani 1930῾da Fatih Millet kütüphanesine memur tayin edildi. 28 Ağustos 1948 (23 Şevval 1367)῾de vefat etti. Merkez Efendi kabristanına defnolundu. Kısa boylu, zayıf, mütedeyyin ve musalli idi. Tertipli şiirlerden oluşan bir divanı vardır. Refikasının vefatında terkibi bend şeklinde uzun bir manzume ve üstadı Muhsinzadenin hayatına dair bir risale yazmıştır. Yenişehirli Avni Beyin şiirlerini toplayıp tertip etmiş ve hayatını mukaddime olarak yazmıştır. Bunlar basılamamıştır. Şair Şeyh Zekâî merhumun hayatını ve şiirlerini içeren bir eseri basılmıştır. Mevlevî tarikatına intisabı münasebetiyle ‴Sü῾udülmevlevî‴ imzası ile gazete ve mecmualarda şiirler yayınlamıştır. Tarz-ı kadimde her istediği vadide nazma muktedir ve sülüs, celi ve divanî yazılarda mahir idi.
Şiirlerinden bir kıta:
Eden bulur sözü düsturi müştehir ise de
Bu kerbelâyı musibetde etmeyen buluyor
Tehi mi gülşeni tende figanı bülbüli can
Hezar goncei ümmid açılmadan soluyor
1 Mart 1335
Kaynak: Son Hattatlar, İbnülemin Mahmut Kemal İnal, s. 379-380.